ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻ ՆԱՄԱԿԸ ԱՆԴՐԱՆԻԿԻՆ
1917 թ., դեկտեմբերի 23, Թիֆլիս
Սիրելի Անդրանիկ, ահավոր մոմենտի առջև ամեն մարդ պետք է ընդհանուրի սեղանին բերի ինչ որ ունի և կարող է՝ թե վերահաս վտանգը կանխելու և թե բաղձալի խաղաղությանը հասնելու համար:
Ես չորս տղա ունեմ, չորսն էլ երկրի կառավարության, Ազգային խորհրդի և քո տրամադրության տակ են, իսկ չորս աղջիկս էլ պատրաստակամ գնում են թիկունքի աշխատանքներին, ինչի որ ընդունակ կլինեն:
Ես էլ, անշուշտ, սրանից թանկ ոչինչ չունեմ, հետևաբար ոչինչ չեմ խնայել, միայն թե կարողանանք բոլոր ազնիվ ժողովուրդների և ազատասեր հոգիների հետ միասին ետ մղել վերահաս վտանգը և պաշտպանել ամենքիս սրբազան իրավունքներն ու ազատությունը: Ես անսասան հավատարիմ քո՝ շատ փոթորիկների մեջ ձեռք բերած փորձառությանը, այլև բնական մարդասիրությանը ու զինվորական բարձր տաղանդին և պատրաստ գալու, երբ, ուր կկոչի քո եղբայրական ձայնը՝ համբուրում եմ հերոսական ճակատդ:
Միշտ քո
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ
Հ. Գ. Սրա հետ միասին, որովհետև ես էն կարծիքին եմ, որ ամեն մի հայ այժմ պետք է իրեն դնի կամավոր տուրքի տակ, պարտավորվում եմ ամսական հարյուր ռուբլի տալ էս նպատակով մեր ընդհանուր գանձարանին:
ՆՈՒՅՆ
Комментариев нет:
Отправить комментарий