ԶԱՐՄԱՆԱՀՐԱՇ ԻՆՆՅԱԿ

Շառլոտ Բրոնտե

Հայնեն գրում էր. «Ստեղծագործելը հոգու հիվանդությունն է, ճիշտ այնպես, ինչպես մարգարիտը ոստրեի հիվանդությունն է»: Մեծերի որոշ սովորությունները սովորական չես անվանի:

ԱՆՎԱՆԻՆԵՐԻ ՏԱՐՕՐԻՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ

9-ՐԴ ՏԵՂ. Յոզեֆ Հայդնը չէր կարողանում աշխատել առանց իր ալմաստազարդ մատանու, որն ամեն րոպե ուսումնասիրում էր:

8-ՐԴ ՏԵՂ. Ռիխարդ Վագները հերթական ստեղծագործությունը գրելիս աթոռների և կահույքի մյուս պարագաների վրա շարում էր մետաքսի վառ կտորներ և սիրում էր դրանք անընդհատ վերցնել ձեռքն ու շոշափել: 

7-ՐԴ ՏԵՂ. Չգիտես ինչու, Ֆրիդրիխ Շիլլերը կարողանում էր ստեղծագործել միայն երբ նրա սեղանին փտած խնձորներ էին դրված:

6-ՐԴ ՏԵՂ.Վեպը բարեհաջող գրելու համար Էմիլ Զոլան ինքն իրեն կապում էր աթոռին:

5-ՐԴ ՏԵՂ. Որդի Դյուման ոգեկոչումն արթնացնելու համար սիրում էր հինգ անգամ տեղը տեղին ուտել:



4-ՐԴ ՏԵՂ. Շառլոտ Բրոնտեն մշտապես կիսատ էր թողնում վեպը և գնում էր խոհանոց կարտոֆիլ մաքրելու:

3-ՐԴ ՏԵՂ. Էդգար Պոն կարող էր ժամերով նստել գրասեղանի առջև և լուռ նայել մաքուր թղթին: Մոտավորապես նույն կերպ էր վարվում և Մորիս Մետեռլինկը, որն օրական երեք ժամ նստում էր գրասեղանի առջև, նույնիսկ եթե այդ ընթացքում նրա գլխում ոչ մի միտք չէր ծագում:

2-ՐԴ ՏԵՂ. Հայր Դյուման գրում էր միայն հատուկ քառակուսի թղթերի վրա, և եթե այդպիսի թուղթ չէր լինում կամ վերջանում էր, նա իսկույն դադարեցնում էր աշխատանքը:

1-ԻՆ ՏԵՂ. Ժորժ Սանդը ամեն օր գրում էր մինչև ժամը 11-ը: Եվ եթե վեպն ավարտում էր 10-ն անց 30-ին, իսկույն սկսում էր գրել նորը` աշխատելով ևս 30 րոպե: